it began in Africa-ca-ca-ca-ca (chemical brothers)

Ik begin eraan.

Ik ben hier nu een week. (een week geleden was ik in hetzelfde winkelcentrum waar ik nu zit, verloren aan het lopen tussen minstens tien merken melk en geen halfvolle, want dat vind je hier bijna niet) Vandaag hebben we onze introductie-sessie afgerond en morgen beginnen we aan de echte opleiding: de opleiding voor de Johnson & Johnson Helpdesk.

Het leven hier is toch niet helemaal hetzelfde als in België (ik heb ondertussen de ascii-code van é en ë gezocht, want hoe ik een accent moet typen op een Zuid-Afrikaanse qwerty heb ik nog steeds niet ontdekt en de trema staat zelfs helemaal niet op het toetsenbord)
Wij leven hier een uur vroeger dan in België, maar liggen wel een pak oostelijker dus de zon komt voor 5 uur op en gaat voor 8 uur al terug onder. (hoewel ze het ons zwaar hebben afgeraden hebben we op de eerste avond al door het donker naar huis moeten wandelen, want we waren rond half 7 op restaurant gegaan en toen was het ineens donker)
Qua onveiligheid valt het voor ons tot nu toe nog wel heel goed mee: we slapen in een “goede wijk” Linden en IBM ligt in Sandton, een nog betere wijk. De Nederlanders die bij ons slapen zijn al wel per ongeluk door een township gereden en toen voelden ze zich toch niet zo veilig.
Leven in Johannesburg is trouwens onmogelijk zonder auto en sterven in het verkeer heel makkelijk. De ‘black taxi’s’ rijden als gekken. Naar het schijnt zijn er zelfs die hun stuur hebben vervangen door een Engelse sleutel om meer volk mee te kunnen nemen!!!
Vandaag was het een tijdje bewolkt, maar voor de rest was het altijd stralend. De bewolking van vannacht was trouwens de nasleep van een kletterende onweersbui van vannacht: het was zo erg dat een groot deel van de verkeerslichten in Sandton was uitgevallen.

Dit was het voor de eerste keer. De volgende keer zal ik proberen een paar foto’s te posten.