Mint: respawned

Ons muntplantje kreeg plots goesting om andere oorden op te zoeken. De eerste uitloper vond dat hij na een nieuw ankerpunt in een ander bloempotje nog niet ver genoeg was uitgelopen en kwam zo in een theekopje terecht. Die ene uitloper vond dat ver genoeg (misschien ook omdat ik hem met z’n kop in de potgrond gestoken had), maar ondertussen begon het eerste nieuwe plantje naar de zijkanten uit te wijken.

 

Dat vond ik wel gek genoeg. Ik kon er moeilijk nog 100 potjes rondzetten, dus heb ik ons muntplantje maar overgeplant naar de brede bloembak aan ons balkon.

Drie potjes tegelijk verzetten was een beetje lastig met twee handen dus heb ik de verste uitloper maar even uit het theekopje gehaald.

 

Er hingen al mooie worteltjes aan, maar ze waren gelukkig nog niet te lang.

Drie kuiltjes in de oude grond gemaakt, de potten mee in de bak, planten voorzichtig uit de pot, één voor één hun gat en, wat extra potgrond toevoegen en veel water geven…

Om er dan achter te komen dat de bloembak twee gaten heeft aan de onderkant en dus eigenlijk op een soort van gigantische rechthoekige ondertas moet staan en door de ruime hoeveelheid water zwaar begon te lekken. Schoteltje onder gezet. Opgelost.

Aan de andere kant van de moedermunt (of hoe noem je dat) zaten trouwens nog twee uitlopers te wachten om te vertrekken.

Ik heb ze voorzichtig een klein beetje losgekoterd en hoop dat ze ook hun  benen gaan uitslaan dus ik heb de moedermunt wat meer naar het midden gezet. Volgens mij vindt de muntplant het wel fijn in zijn nieuwe woonst. Wat meer zon en veel meer ruimte. De nieuwe kleine uitlopers en stengels zijn sinds gisteren echt een stuk steviger geworden. Mooi om te zien.