Motor gaan halen

Spread the love

Voor de deur

Het heeft een tijdje geduurd, maar sinds gisteravond staat mijn moto hier op de oprit te blinken. Vrijdag was Stijn mijn plaat voor mij gaan afhalen bij de post en zaterdag zat ik op boetiektechniek, maar gisteren was het stralend weer, dus ben ik naar Denderbelle afgezakt om mijn moto op te pikken.

Meet een klein hartje, dat moet ik toegeven. Ik heb namelijk al niet meer gereden sinds mijn rijlessen eind februari. Maar het moest ooit gebeuren.

Dus had ik nog een deftige route gezocht op google maps, zonder snelwegen of tunnels of ringwegen. In Denderbelle nog even de plaat gemonteerd en een heel klein toertje in een afgelegen straat gedaan om er terug in te komen en dan vertrokken.

Let's go!
Let’s go!

Ik wist dat ik een stukje wegomlegging te volgen had, maar die stond gelukkig goed aangegeven. Dan Lebbeke door richting N17 en dan voor de eerste keer gaan tanken. Ik wilde zowel de A12 als de Rupeltunnel zoveel mogelijk vermijden, dus koos ik net voorbij Wolf (veel dorpsnamen geleerd gisteren trouwens) een rustige weg naar Willebroek over Breendonk. In Willebroek dacht ik even dat ik verkeerd zat, dus nam ik even pauze op een pleintje om mijn route te checken. Ik had ook een uur gereden, dus die pauze had ik wel verdiend. Net op dat moment passeerde er een trommelkorps.

In Willebroek

Ik zat nog goed, dus terug de moto op richting Boom langs het Zeekanaal op zoek naar een oprit voor een brug. En die kwam ik eigenlijk niet direct tegen zodat ik plots in Ruisbroek zat. Te ver. Dus terug. De afrit langs de andere kant was duidelijker, maar die mocht ik niet nemen want het was een afrit. Met een groot bord “gewijzigde verkeerssituatie”. Dat zag er niet zo goed uit. De eerste straat rechts genomen in de hoop zo een bordje “Boom” tegen te komen dat niet onder één of andere speciale hazelaar of zo stond en dat zag ik. het was een blauw bordje maar het wees wel degelijk naar de snelweg. Dat was niet het plan, dus de volgende straat van het rondpunt genomen: een brug over de snelweg. Maar zo zag ik hoe de vork aan de steel zat: De oprit naar de snelweg en naar de brug liggen samen en splitsen onmidellijk terug af. Maar er staat wel een bordje snelweg, want je zit even op die oprit. Toch nog even gezocht of er geen alternatief was  en dan toch maar gewoon oprit op, afrit af en Zeekanaal en en Rupel over. Boom binnen en daar net voor de A12 de advokaatstraat ingedraaid. De Kerkhofstraat in en vanaf daar zat ik weer even te knoeien: de Eikenstraat gemist dus even doorgereden, snel doorgekregen dat ik te ver zat en teruggedraaid. Dan moest ik de N171 hebben en op Google Maps leek me dat redelijk moeilijk te missen. Ik had eigenlijk ook verwacht dat zo’n knaller van een baan een duidelijk bordje N171 zou hebben staan. Dat heb ik dus gemist.

Maar dus. In Aartselaar moest ik ook niet zijn dus weer even terug. Een pijltje naar Kontich. Volgen die handel. En toen viel ik stil. Op een kruispunt. En wilde hij niet goed starten. Het was gelukkig een enorm rustig kruispunt, maar ik had toch niet veel zin om te lang te blijven stilstaan middenin de anale driehoek. Bij de derde poging trok hij terug op gang en kon ik verder. De N171 op, onder de E19 door en gevolgd richting Mortsel. De Krijgsbaan over en naar rechts, want, zoals gezegd, ik had niet veel zin in ringwegen en zo of het nu de R1, de R10 of de R11 was. Dan nam ik liever de 33. Dat is de buslijn Ekeren-Hoboken die langs Mortsel passeert en tevens ietwat lange doch niet onaangename verbinding tussen mij en Lotte voorziet. Die bus heb ik al enkele keren genomen en z’n route is vrij rustig, dus had ik bedacht dat ik die gewoon zou volgen. Langs de stations van Mortsel en Deurnesteenweg. Ik vond het wel weer tijd voor een streepje pauze en Lotte was niet thuis, dus stopte ik net voorbij de Luchthaven van Deurne voor een streepje pauze. Ondertussen was het ook alweer 7 uur gepasseerd.

Naast de luchthaven van Deurne, bij Baseballclub The Squirrels

Langs den Bosuil naar Merksem en dan langs het Jan Palfijn-ziekenhuis en de Laaglandlaan naar het station van Ekeren. Ik wilde langs het spoor naar huis rijden, want zo rijd ik altijd met de fiets. Ik had er dus helemaal niet aan gedacht dat dat een éénrichtingsverkeerstraat was tot ik dat bordje zag, dus kon ik nog even linksaf langs de Notenschelp, maar dan was ik toch eindelijk thuis.

Inclusief proefrit, tanken, pauzes en verkeerd rijden heb ik bijna vier uur gedaan over die 90 kilometer. Da’s dus een kilometer of 25 teveel voor de rustigere route die ik gekozen had.

Waarom ik niet gewoon met de GPS gereden heb? Omdat ik mij volledig wilde kunnen concentreren op de weg en liever stopte om eens te drinken en te kijken in plaats van die stem in mijn oren te hebben.

Vanmorgen wilde ik eigenlijk ineens een ritje naar mijn ouders maken, maar, ook al is het maar aan het miezeren, het regent mij nog iets te hard. Voor woensdagavond ziet het er beter uit, dus dan rijd ik dan eens over en weer. En ja, dat tochtje zal ik met mijn GSM tracken, dat visualiseert iets makkelijker. Dan neem ik waarschijnlijk ook mijn camera mee zodat ik iets properdere foto’s kan nemen.

7 thoughts on “Motor gaan halen

Leave a Reply to kodel Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *