Reisverslag Lapland deel 3: The Road to Stockholm

Spread the love

Deel 1 was de rit naar Kangos, deel 2 in Kangos dus wordt het nu tijd voor onze rit terug naar de luchthaven in Stockholm. We vertrokken richting Jokkmokk.

Lekker vroeg, lekker donker.

Hier en daar ook wat straatverlichting en na een tijdje ook wat sneeuw…

Tijd voor wat filmmuziek en een tegenligger…

Was het nu Chakamaka of Sjakkamakka?

Misschien is het wel Jåhkåmåhkke, zo schrijf je Jokkmokk in het Lule-Samisch (één van de talen die de Sami spreken) wist Patrick ons te vertellen.

Jokkmokk table.jpg
Bron Wikipedia: Door User:Eino81 – Eigen werk

Volgens het Vlaams woordenboek is Chakamaka een “denkbeeldige verre of exotische plaats”.  Ver is Jåhkåmåhkke zeker. 2538 km als je met de auto zou vertrekken vanuit Antwerpen. Maar het ligt  ook  binnen de poolcirkel en op 170 km van de kust. In vroegere tijden was het dus redelijk moeilijk bereikbaar voor mensen die niet “van de buurt” waren. Voor de Sami (Dat is de naam die de oorspronkelijke inwoners van Lapland verkiezen voor hun volk. Dat gebied noemen ze dan zelf ook liever Sápmi, Sábme, Saemie of Sameland afhankelijk van welke taal ze spreken.) is het een belangrijke plek waar ze samenkomen in de wintermaanden. Hoewel het er momenteel niet echt warm is, is Jokkmokk dus ook moeilijk alledaags te noemen, dus op die manier toch ook een beetje exotisch.

Maar goed. Wij reden niet naar Jokkmokk voor de wintermarkt die er al sinds 1605 doorgaat, want die begon helaas pas een week later. Wij reden naar Jokkmokk voor een webcamfie.

In het centrum van Jokkmokk hangt een webcam en als je daar voor gaat staan en even wacht kan je een webcamfie nemen. It had to be done ¯\_(ツ)_/¯

Bij de Jokkmokk Grill (fyi eerder een frietkot zonder overdekte zitplaats) bestelden we een hamburger en toen de uitbater vroeg of we wilden verdubbelen zeiden we ja. 20 Seconden later viel onze frank dat we allebei 300 gr gebakken gehakt gepresenteerd gingen krijgen, een stevig middagmaal.

We reden verder naar de poolcirkel. Voor een poolcirkelfie? Of beter gezegd een poolcirkelpanorama.

Een poolcirkelpanorama. Als je klikt zie het in volle glorie.

Net buiten beeld stond een Poolse vrachtwagenchauffeur te pauzeren, een poolcirkel-Pool als het ware.

Myrkulla

Eindbestemming voor die dag: Myrkulla. Een klein maar gezellig houten huisje waar we ons rustig installeerden. Tegen 19 uur ging Gil naar buiten en dacht aurora borealis te zien, maar de camera vertelde ons dat het wolken waren. Blijkbaar hadden we het noorderlicht weer gemist, want die avond vertelde de eigenaar va het huisje me dat er rond 18 uur poollicht te zien was geweest. Ze hadden er nog over getwijfeld om ons dat te komen vertellen, maar ze dachten dat we het ondertussen al genoeg zouden hebben gezien. Tja, als je net buiten de poolcirkel woont, vind je dat waarschijnlijk normaal…

Die avond keken we naar Fargo en daarna maakten we nog een wandeling in de hoop wat poollicht te spotten, maar helaas: er was geen poollicht te zien. Wel nog wat plezier gehad met de camera, een zaklamp en de maan.

 

De volgende dag hadden we een stevige rit gepland richting Härnösand.

Maar eerst moesten we een eland zien te passeren. Dat kwamen we tegen op de “oprit” van het huisje waar we logeerden. We reden er heel voorzichtig naartoe in de hoop dat het van de weg zou gaan, maar de eland liep vrolijk vooruit en toen we aan de weg uitkwamen, ging het naar links, de richting die wij ook uitmoesten.

 

Gil reed heel traag om het dier niet op te jagen, maar de eland bleef maar voor ons uitlopen en leek niet de intentie te hebben om van de weg af te gaan. Dat was misschien ook wat moeilijk gezien de sneeuw naar de zijkant geruimd was . Er was dus een klein hard  sneeuwmuurtje en de sneeuw daarachter was dan weer diepsneeuw waar die eland waarschijnlijk tot aan z’n romp ingezakt zou zijn. Maar we konden moeilijk achter een eland blijven rijden tot in Härnösand, dus besloot Gil om de eland op een brede plek te passeren wat gelukkig lukte.

Eens we die eland gepasseerd waren, konden we volop genieten van prachtige sneeuwlandschappen, die alleen maar mooier gemaakt werden doordat we nu naar het zuiden aan het rijden waren, de stralende zon tegemoet.

We stopten voor een broodje in Ånäset en ik maakte van de gelegenheid gebruik om een foto te nemen van de grootste kaasschaaf ter wereld!

Eigenlijk gaat het om een dubbele kaasschaaf die de toegang tot het Ostriket, het “Koninkrijk van de Kaas”, symboliseert. (als ik Wikipedia en Google Translate mag geloven)

Die avond probeerden we surströmming, gefermenteerde haring.

Een klein citaat van Wikipedia om de weldaden surströmming een beetje te kunnen plaatsen:

Omdat de inhoud onder druk staat, kan men een blik surströmming het beste openen in een emmer met water. Zo kunnen spatten op kleding worden vermeden. Wanneer het blik wordt geopend, ontsnapt een kenmerkende, sterk doordringende geur die de meeste mensen uiterst onaangenaam vinden. Door de organische zwavelverbindingen die tijdens het gisten zijn ontstaan, lijkt de geur op die van rotte eieren of van een stinkbom. Het is dan ook aan te raden het blik buitenshuis te openen, de sterke geur kan anders lang in huis blijven hangen. Door de geur wordt een associatie gelegd met rotte vis.

En als je 4 oude mannen dramatisch wil zien doen over een blik met vis, kijk dan vooral naar dit filmpje.

Het ruikt slechter dan het smaakt en je krijgt de geur vlot uit je kleren gewassen als die er op zit, maar je eet het toch meer voor de hype dan voor de smaak.

In ieder geval. Na die laatste nacht in Zweden, reden we op ons gemak naar de luchthaven.

We beleefden nog een klein Fargo-momentje met onze ijskrabber en de omheining die de rendieren van de snelweg moet houden.

 

En na nog een laatste portie umami-fries leverden we onze huurauto af in de luchthaven en vlogen terug naar België.

Meer Lapland & Zweden?

Voor de volledigheid: deze blogpost werd op geen enkele manier gesponsord. De links naar andere websites zijn slechts verwijzingen naar informatiebronnen of producten die ik gevonden heb.

2 thoughts on “Reisverslag Lapland deel 3: The Road to Stockholm

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *