Maandagmorgen, Marie moet terug aan het werk. Ze laat ons nog even rustig wakker worden terwijl ze zelf naar een vergadering rijdt. Een tijdje later komt ze ons ophalen en vertrekken we naar de mijn. De goudmijn van Karibib is een dagbouwmijn. Het is het kleinste ‘project’ van AngloGold Ashanti, een Zuid-Afrikaans goudbedrijf. De mijn draait praktisch break-even, ze maken maar een paar miljoen winst per jaar. In 17 jaar tijd werd ongeveer 1 kub. m goud gedolven. Daarvoor hebben ze een ongelofelijk grote put gegraven en die wordt richel per richel verder uitgebreid. Er worden gaten geboord. Die worden gevuld met dynamiet en opgeblazen. Dat puin wordt dan opgeruimd met kranen, bulldozers en dumptrucks.

Er worden constant proefboringen gedaan om de ondergrond in kaart te brengen en op basis daarvan beslissen de geologen wat er met het gedolven puin gebeurd. Er worden hopen gemaakt op basis van de hoeveelheid goud die erin verwacht wordt. Voor de mijn van Karibib gaat het om een gemiddelde van 250 kg/maand. Het puin wordt in steeds kleinere stukken gebroken en in het labo (waar maar 3 mensen binnen mogen om alles zo geheim mogelijk te houden) wordt het goud eruit getoverd. Na het bezoek aan de mijn zijn we met Marie en Sidney (een collega van Marie) in de Minimark gaan eten en hebben we ook even de foto’s bekeken die tot dan toe geschoten waren, zodat ook ineens de flash-kaartjes leegwaren. Na het eten nog even shoppen en hupsakee: tijd om te vertrekken naar Waterbergplateau. Deze keer nemen we toch maar de snelweg, om nog in pikkedonker aan te komen. De receptie is al dicht en er staat niemand aan de poort, dus hadden we evengoed voor niks kunnen kamperen.

Je kan de Namibische reisposts ook chronolosch lezen, dat lijkt logischer.

Meer van't zelfde

Dag 7: dinsdag 24/4 Waterbergplateau – Windhoek Dag 4: zaterdag 21/4 Karibib – Swakopmund Dag 3: vrijdag 20/4 Windhoek – Karibib Dag 5: zondag 22/4 Swakopmund – Karibib

Related posts brought to you by Yet Another Related Posts Plugin.