Afgelopen zondag maakten we een wandeling op de Kalmthoutse Heide, meer bepaald in de buurt van het Stappersven, het gebied dat beheerd wordt door Natuurpunt. Al wandelend passeerden we zo enkele interessante plekken voor het verleden en de toekomst van het gebied.

Zo passeerden we enkele veterane bomen, oude bomen met een ecologische, esthetische of culturele waarde omwille van hun leeftijd, in de aftakelingsfase van hun leven. (bron) Op de Kalmthout Heide gaat het voornamelijk om eiken en oude dennen.

Door de combinatie van dood en levend hout hebben ze een specifiek ecosysteem.

Iets verderop passeerden we een dode den, maar die zat ook nog vol leven:

Het krioelde er van de bosmieren. Iets verderop passeerden we een jeneverbesstruik.

Wat verder dit vergezicht met dennen, heide en vooral veel pijpestrootje.

Toen kwam we aan een vreemdsoortig landschap. Het leek wel een omgekeerd golfterrein met glooiende heuvels met daarop hier en daar een boom, maar in plaats van een kortgeknipte grasmat, een gladgestreken zandvlakte.

In het grenspark wil men de landduinen terug laten ontwikkelen. Op sommige plaatsen worden daarom de aangeplante dennen gekapt en wordt de toplaag afgeschraapt zodat een duinlandschap met hier en daar een boom ontstaat. 

Nu zie je de bandensporen nog, maar de wind en de regen krijgen vrij spel en de duinen zullen beginnen opstuiven.

Om af te sluiten nog een foto van de Biezenkuilen, getrokken vanaf de verbindingsweg.