Dag 7: dinsdag 24/4 Waterbergplateau – Windhoek

Spread the love

Als ik ’s morgens wakker wordt, is Roy al druk in de weer met statief en fototoestel. Als iedereen goed en wel wakker is en het ontbijt volledig verteerd trekken we er te voet op uit. Waterbergplateau heeft namelijk ook een aantal wandelroutes waarop je “wild” kan spotten. Wild kan je hier wel met een stevige korrel zout nemen: de eerste route is de mierenhooproute en daarna komen nog de boomroute en de vogelroute.

Maar Waterbergplateau heft z’n naam ook ergens vandaan: de camping ligt namelijk aan de voet van een plateau en terwijl we wandelen komen we uiteindelijk bovenop het plateau terecht. We hebben net foto’s genomen van een soort lemming terwijl we aan het klauteren waren over de rotsblokken.

We mogen niet verder zonder gids, dus braaf als we zijn lopen we langs de afgrond tot we een Duits koppel tegenkomen die naar de apen zitten te kijken. De vrouw is ongelofelijk bang, maar wij niet, dus gaan we dichter bij de kloof waar de apen inzitten. De apen zitten eigenlijk een beetje onder elkaar te ruziën lijkt het en na een tijdje gaan de twee groepjes uit elkaar. We kijken nog wat verder rond en vertrekken dan terug naar beneden. We gaan langs de andere kant rond zodat we bij het zwambad uitkomen. Filip en Roy nemen een frisse duik, maar ik houd het toch maar bij een voetbad. Een beetje later komen de Duitsers er ook bijzitten en een half uurtje later vertrekken we terug naar de camping om onze spullen bijeen te pakken. We gaan namelijk niet blijven om met een safari-trip mee te rijden, we vertrekken naar Windhoek om op woensdag verder te rijden naar de rode duinen van Sossusvlei. Deze keer hebben we meer geluk/: The Chameleon Backpackers heeft nog wel 3 plaatsen vrij in de dorm. We laden onze spullen uit, nemen een douche en vertrekken naar The Beer House: een aanrader volgens Marie. Het wild is er inderdaad lekker zoals Marie had gezegd, maar de bierkelder die we verwachtten is er niet echt: een paar lokale bieren, een paar Zuid-Afrikaanse, een Iers, een Duits en dat is het. De meeste café’s in Jo’burg hebben meer bieren. Maar goed, we hebben lekker gegeten en kruipen dan maar in onze nest.

Je kan de Namibische reisposts ook chronolosch lezen, dat lijkt logischer.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *