De Namib – Van daarheen en weer terug/ In de ban van Namibië
Vandaag 2 posts, en de volgende 12 dagen ook iedere dag één: een Namibisch reisverslag…
Het Namibië-verslag van de man met de hobbitvoeten.
Mocht je het nog niet weten: ik woon en werk voor een jaar in Zuid-Afrika. En als je ergens woont en werkt dan leef je er ook. Zo kwam het dat op een zekere zaterdag een zekere Frederik, die ook weleens Fré werd genoemd en toekomstig lid van het bondgenootschap, besloot om met de fiets naar een winkelcentrum te rijden om commissies te gaan doen.Bij het vertlaten van zijn hobbistee merkte hij echter dat de banden van die fiets nogal aan de platte kant waren, en met het extra gewicht van de terugweg in het achterhoofd besloot hij om eerst Melville te rijden, waar de eigenaar van de fiets woonde, die ook een fietspomp had. Daar aangekomen was hij nogal uitgeput en tijdens het verbruiken van een kop koffie met de inwoners bleek dat geologe Marie, één van de inwoners van het huis en toekomstig lid van het Bondgenootschap wel zin had in een braai. De andere huisgenoten hadden er niet zoveel zin in, maar een zekere Fré stelde voor dat hij wel voor de pasta- en aardappelsalade zou zorgen en nodigde hierbij dus zichzelf uit. De taken werden verdeeld. Geologe Marie zou voor de groenten zorgen samen met Natalie, Ronald voor de alcoholische verfrissingen, Filip, inwoner en toekomstig lid van het bondgenootschap, voor het vlees en zoals reeds vermeld, Fré voor de gepaste hoeveelheden zetmeel. Er zouden ook nog enkele andere vrienden en kenissen uitgenodigd worden, waaronder Roy, toekomstig lid van het bondgenootschap.
Samen trokken een Filip en Fré met de auto naar het winkelcentrum alwaar zij bovenstaande voedingsmiddelen aankochten alsook een tondeuse, een grote zwarte doos en een aantal kledingstukken.Zij laafden zich ook in een gelagzaal alwaar zij de grote zwarte doos met de nodige geheimzinnigheid behandelden.
Op de terugweg haalden zij ook nog Pascal, een huisgenoot van Fré, maar geen toekomstig lid van het bondgenootschap, op.
In de stee in Melville werden de nodige voorbereidingen getroffen voor de braai en al gauw kwamen de eerste genodigden aan. Tijdens dit gezellig samenzijn werd het bondgenootschap gesticht. Geologe Marie vertrok een weinig later voor een aantal weken naar de mijn in Namibië alwaar zij stage liep en de andere leden van het toekomstige bondgenootschap besloten om Marie en, en passant, heel Namibië een bezoek te brengen. Plannen werden gesmeed de voorbereidingen konden hun aanvang nemen. De tocht zou een tweetal weken later zijn aanvang nemen en per auto geschieden. De leden van het bondgenootschap hadden hierbij de keuze tussen 2 auto’s, waarbij uiteindelijk voor die van Roy gekozen werd omdat die net iets groter was en door de verhuurder volledig kon worden nagekeken voor het vertrek. Bijkomend voordeel was dat Filip hierdoor zijn auto terug kon inleveren bij zijn verhuurder. Dit alles kon natuurlijk alleen maar met de goedkeuring van de verhuurder van Roy’s auto. Die had op zich geen bezwaren, maar wel eisen, die hij met de nodige Afrikaanse traagheid in verschillende stappen communiceerde, zodat uiteindelijk pas op de avond van het vertrek alles geregeld was. Ondertussen stond het contract voor de auto op naam van Fré, omdat hij de enige was met een internationaal rijbewijs, waren de nodige papieren en vrijgeleides verkregen en getekend en kon er eindelijk vertrokken worden.
N.B. De foto’s op Filip’s Flickr